Zapachnialo Jesienia
Повеяло осенью
Wieczny Ogień
Вечный Огонь
(Zima)
(Зима)
Zapachniało powiewem jesieni
Повеяло прохладой осени,
Z wiatrem zimnym uleciał słów sens
Холодным ветром разметало смысл слов.
Tak być musi, niczego nie mogą już zmienić
Так и должно быть, ничего уже не изменишь,
Brylanty na końcach twych rzęs...
Бриллианты слез на ресницах твоих...
Tam, gdzie mieszkasz, już biało od śniegu
Там, где живешь ты, уже белым-бело от снега,
Szklą się lodem jeziorka i błota
Сковало льдом озера и болота.
Tak być musi, już zmienić nie zdoła niczego
Так и должно быть, уже нельзя ничего изменить,
Zaczajona w twych oczach tęsknota...
В твоих глазах тоска поселилась.
Wróci wiosna, deszcz spłynie na drogi
Весна вернется, дождем омоет дороги,
Ciepłem słońca serca się ogrzeją
Теплом солнца отогреет сердца.
Tak być musi, bo ciągle tli się w nas ten ogień
Так и должно быть, потому что теплится внутри нас огонь,
Wieczny ogień, który jest nadzieją
Вечный Огонь, которому имя — надежда.