Majster Bieda
Мастер нищий
Skąd przychodził, kto go znał?
Откуда приходил, кто его знал?
Kto mu rękę podał kiedy?
Кто и когда подал ему руку?
Nad rowem siadał, wyjmował chleb,
Над рвом садился, доставал хлеб,
Serem przekładał i dzielił się z psem.
Сыр накладывал и делился с псом.
Tyle wszystkiego, co sobą miał
Только и всего, что с собой имел
Majster Bieda.
Мастер нищий.
Czapkę z głowy ściągał, gdy
Шапку с головы стягивал, когда
Wiatr gałęzie chylił drzewom.
Ветер клонил ветви деревьев.
Śmiał się do słońca i śpiewał do gwiazd.
Смеялся солнцу и пел звездам.
Drogą bez końca, co przed nim szła,
Бесконечную дорогу, которая шла перед ним,
Znał jak pięć palców, jak szeląg zły,
Знал, как пять пальцев, как несчастный грош,
Majster Bieda.
Мастер нищий.
Nikt nie pytał, skąd się wziął,
Никто не спрашивал, откуда взялся,
Gdy do ognia się przysiadał,
Когда к огню присаживался,
Wtulał się w krąg ciepła, jak w kożuch,
Кутался в круг тепла, как в дубленку,
Zmęczony drogą wędrowiec boży.
Измученный дорогой путник Божий.
Zasypiał, długo gapiąc się w noc,
Засыпал, долго глядя в ночь,
Majster Bieda.
Мастер нищий.
Aż nastąpił taki rok,
И вот наступил такой год,
Smutny rok, tak widać trzeba.
Грустный год, видать, так надо.
Nie przyszedł Bieda zieloną wiosną
Не пришел нищий зеленой весной,
Miejsce, gdzie siadał, zielskiem zarosło.
Место, где сидел, сорняками заросло.
I choć niejeden wytężał wzrok,
И хотя не один напрягал зрение,
Choć lato pustym gościńcem przeszło,
Хотя лето пустой дорогой пришло,
Z rudymi liśćmi jesienną schedą,
С рыжими листьями осенней реликвией,
Wiatrem niesiony popłynął w przeszłość [x3]
Уносимый ветром, поплыл в прошлое [x3]
Majster Bieda.
Мастер нищий.